Tamara Woestenburg is wat je noemt een duizendpoot: naast schrijver voor o.a. De Correspondent is ze een eigenzinnige liedjesschrijver en zangeres.

In november 2016 verschijnt haar debuutalbum The Colony, waarop schimmige folk, elektronica en neo-klassieke pop feilloos in elkaar overlopen. Ze neemt het op met Amerikaanse muzikant/producer Kramer (Pulp Fiction soundtrack, Butthole Surfers, Low).

Eerder werkt Woestenburg al samen met de muzikanten van Anouk, Chef’Special, Daan Schinkel (zZz) en Harry Merry.

Tussen traditionele song en experiment

In 2012 verschijnt haar EP (getiteld EP). EP opent met het nummer ‘How I Miss You’, met een subtiele rol voor Benjamin Herman.

Met invloeden van David Bowie en Jeff Buckley maar ook Bob Dylan, zoekt Tamara Woestenburg tussen de traditionele song en het experiment. Dit levert intense optredens op met een hoofdrol voor haar warme en expressieve stemgeluid.

De recensies roemen Tamara’s veelzijdigheid, emotionele zeggingskracht en eigen(zinnig)heid. Haar nummers roepen vergelijkingen op met Radiohead, PJ Harvey, Nick Drake, Bjork, Tori Amos, Portishead, Jeff Buckley, Vienna Teng, Fiona Apple, Ella Fitzgerald, Amy Winehouse en Adele.

De BBC selecteert de track Bang Bang voor mixtape BBC Introducing. Tracks How I miss you en The Wasteland blijken ook nog eens effectief als filmmuziek in Goede Tijden Slechte Tijden.

Live is Woestenburg één en al dynamiek en sfeer. Woestenburgs wonderschone, pure stem staat centraal in iedere song en getuigt van durf en ambitie. De overwinning van de Grote Prijs van Zuid-Holland in 2010 en het bereiken van de halve finale van de Grote Prijs van Nederland 2012 bevestigen haar ijzersterke live-reputatie.

Contact: hello@tamarawoestenburg.com
Info: www.tamarawoestenburg.com
File under: Dreampop, singer-songwriter with a twist. Slowcore. Anti-folk

Noisey, Tamara Woestenburgs nieuwe video ‘Pink Eyed Soul’ toont de schaduwkant van de soul:

‘Tamara Woestenburg heeft het allemaal wel in de vingers. De Rotterdamse songwriter/muzikant is Kate Bush-barok, Laurie Anderson-avantgardistisch en PJ Harvey-urgent.’

Tom Robinson, BBC 6:

‘This could be Rotterdam or anywhere, Liverpool or Rome…but no actually it’s just Rotterdam and Dutch freak-pop songstress Tamara Woestenburg. Tamara professes a love for Radiohead and PJ Harvey alongside more accessible songwriters like Jeff Buckley and Nick Drake, a fact that’s demonstrated in How I Miss You. An age of sentiment retold through minimal instrumentation and Tamara’s haunting and dynamic vocals. There’s an ambience throughout that allow the song to flow smoothly without pausing for breath.

LiveXS, over EP:

De laatste drie songs [van EP] zijn pure klasse: Fiona Apple zou jaloers zijn op een nummer als The Wasteland, Vienna Teng zou goedkeurend knikken bij het horen van Sundial en het a capella gezongen I cried so much I’m thirsty laat nog een keer perfect enerzijds de breekbaarheid en aan de andere kant ook de boosheid op deze EP horen.

Mike Garson, pianist (of David Bowie), over The Wasteland:

‘Sometimes a teacher has to know when to shut up.’

Daniel Lohues:

‘Sommige mensen doen alles goed, terwijl ze zich niet aan de regels houden. Tamara is er zo één.’

You could call Tamara Woestenburg a multitalent: next to a journalist/writer (for The Correspondent, a.o.), she’s also a singer of her own versatile songs.

In November 2016 she releases her debut album The Colony. On this album gloomy folk, electronics and neo-classical pop melt together perfectly. She records it with American musician/producer Kramer (Pulp Fiction soundtrack, Butthole Surfers, Low).

Earlier Woestenburg recorded and performed with the musicians of Anouk, Chef’Special, Daan Schinkel (zZz) and Harry Merry.

The realm between traditional song and experiment

In 2012 her EP (called EP) was released. EP opens with the song ‘How I Miss You’, with a subtle part of saxophone player Benjamin Herman.

With influences of David Bowie and Jeff Buckley, but also Bob Dylan, Woestenburg explores the realm between traditional song and experiment.

Reviews applaud Tamara’s craftsmanship, authenticity and ingenuity. They draw comparisons with artists like Radiohead, PJ Harvey, Nick Drake, Bjork, Tori Amos, Portishead, Jeff Buckley, Vienna Teng, Fiona Apple, Ella Fitzgerald, Amy Winehouse en Adele.

De BBC selects the track Bang Bang for their BBC Introducing mixtape. Tracks How I miss you and The Wasteland are used in daily Dutch serial Goede Tijden Slechte Tijden.

Live Woestenburg is all ambiance and dynamics. Her exploration between song and experiment creates intense live performances, with a starring role for her warm and unique voice.

Contact: hello@tamarawoestenburg.com
Info: www.tamarawoestenburg.com
File under: Dreampop, singer-songwriter with a twist. Slowcore. Anti-folk

Noisey, Tamara Woestenburgs nieuwe video ‘Pink Eyed Soul’ toont de schaduwkant van de soul:

‘Tamara Woestenburg masters it all. The Dutch songwriter/musician is Kate Bush-baroque, avant-garde à la Laurie Anderson, and has the urgency of PJ Harvey.’

Mike Garson, pianist (of David Bowie), over The Wasteland:

‘Sometimes a teacher has to know when to shut up.’

Tom Robinson, BBC 6:

‘This could be Rotterdam or anywhere, Liverpool or Rome… but no actually it’s just Rotterdam and Dutch freak-pop songstress Tamara Woestenburg. Tamara professes a love for Radiohead and PJ Harvey alongside more accessible songwriters like Jeff Buckley and Nick Drake, a fact that’s demonstrated in How I Miss You. An age of sentiment retold through minimal instrumentation and Tamara’s haunting and dynamic vocals. There’s an ambience throughout that allow the song to flow smoothly without pausing for breath.’

Subjectivisten:

‘Kramer surely knows good music when he hears it. To produce in his case often means to participate. Woestenburg already has a unique, nightly voice, but Kramer brings her to the next level. She presents 10 twenty-four carat songs, that can be confronting, but are also incredibly beautiful. The songs are an idiosyncratic mix of dream pop, pop noire, singer songwriter, triphop and avant-garde. Woestenburg presents her music in a completely unique way. I can list a lot of names or superlatives, but my advice is simple: just listen.’